Helena Grześkiewicz

Urodziła się w 1909 r. w Suchedniowie, zmarła w 1977 r. w Łomiankach. Jej kariera artystyczna zaczęła się od studiów w Warszawie, które kontynuowała później za granicą. W 1937 r. ukończyła Akademię Julian w Paryżu. Kontynuowała edukację na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie, a później również w rzymskiej Szkole Konserwacji. Dyplom otrzymała w 1939 r.

Jej umiejętności i twórczość były przez znawców bardzo cenione, w latach międzywojennych brała udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą, m.in.: w Salonie Artystów Francuskich, w Salonie de Tulliere, w Salonie National w Paryżu oraz w warszawskiej Zachęcie.

Helena Grześkiewicz otzrymała dyplom z malarstwa sztalugowego, jednak wspólnie z Lechem Grześkiewiczem zajmowała się malarstwem ściennym i ceramiką monumentalną. Oboje zostali uhonorowani licznymi nagrodami i odznaczeniami (więcej na ten temat w dziale „Osiągnięcia”), z czego jednym szczególnie ważnym: w 1954 r. otrzymali Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski jako dowód uznania za ich wkład w odbudowę zniszczonych wojną zabytków.

Wystawy indywidualne: Kopenhaga – malarstwo (1947), Kordegarda MKiS w Warszawie – ceramika i malarstwo (1958), Viareggio we Włoszech (1959), Galeria Zachęta w Warszawie – ceramika (1960), Opole – ceramika (1960)

Wystawy zbiorowe: Salon Artystów Francuskich, Salon de Tulliere Salon National w Paryżu, Wrocław (1954), Warszawa – Zachęta (1952, 1953, 1954, 1957, 1963), Muzeum Narodowe (1946, 1950), Triennale w Mediolanie (1957), Novara (1959), Wiedeń (1960), Praga (1962), Faenza (1964,1967,1972), Quadriennale w Erfurcie (1974), Waszyngton, Bejrut, Damaszek, Kair

Lech Grześkiewicz

Urodził się w 1913 r. w Poznaniu, tam też rozpoczął swoje studia artystyczne w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych . Edukację artystyczną kontynuował w Rzymie w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych, otrzymując dyplom z malarstwa ściennego. Po wojnie był jednym z nielicznych artystów w Polsce znających techniki malarstwa ściennego takie jak fresk i sgraffito.

W okresie powojennym razem z żoną Heleną brał udział w projektowaniu i wykonywaniu polichromii podczas odbudowy Starego Miasta w Warszawie, Poznaniu i Lublinie (w tym ostatnim byli oni głównymi projektantami). Pod koniec lat 50-tych współpracował z fabryką we Włocławku, ucząc sztuki zdobniczej tamtejszych pracowników i gdzie mogły powstawać jego realizacje ceramiczne.

W ciągu swojego długiego i pracowitego życia razem z żoną Heleną i synem Piotrem Grześkiewiczem zaprojektował i wykonał wiele monumentalnych dzieł ceramicznych, fresków, sgraffito i witraży, które znajdują się w wielu kościołach na terenie całej Polski. Obecnie mimo podeszłego wieku nadal tworzy wspaniałe obrazy i dzieła ceramiczne. Najważniejsze z nich wymienione są w dziale „ Osiągnięcia”. W roku 2010 został uhonorowany złotym Medalem Zasłużony dla Kultury Gloria Artis.

Wystawy indywidualne: Kopenhaga – malarstwo (1947), Kordegarda MKiS w Warszawie – ceramika i malarstwo (1958), Viareggio we Włoszech (1959), Galeria Zachęta w Warszawie – ceramika (1960), Opole – ceramika (1960), Galeria Delfiny w Warszawie - malarstwo (2003), Mażejki, Litwa - malarstwo (2005), Galeria Zadra w Warszawie - malarstwo i ceramika (2009)

Wystawy zbiorowe: Wrocław (1954), Warszawa – Zachęta (1952- dwa razy, 1953, 1954, 1957, 1963) Muzeum Narodowe (1946, 1950), Mediolan (1957), Novara (1959), Wiedeń (1960), Praga (1962), Faenza (1964,1967,1972), Gualdo Tadino (1966 i 1969, 1975), Erfurt(1974), Kyoto (1975), Waszyngton, Bejrut, Damaszek, Kair

Piotr Grześkiewicz

Urodził się w 1945 r. w Warszawie, zmarł w 2010 r. w Łomiankach. Zainteresowanie sztuką i uzdolnienia w tym kierunku sprawiły, że rozpoczął studia na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, którą ukończył w 1970 r. W 1976 r. kontynuował naukę Paryżu, poszerzając swoje umiejętności dziedziny malarstwa i grafiki.

Już podczas studiów brał udział w wielu projektach przygotowywanych w pracowni rodziców, Heleny i Lecha Grześkiewiczów. Jego samodzielny projekt Pomnika Zwycięstwa i Wolności, który miał stanąć w Ogrodzie Saskim w Warszawie, otrzymał główną nagrodę w ogólnopolskim konkursie architektonicznym. W 1972 r. został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Jego rzeźby i płaskorzeźby ceramiczne cieszyły się w środowisku artystycznym dużym uznaniem, czego wyrazem stała się indywidualna wystawa w Galeria Domu Artysty Plastyka, w siedzibie Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków, zorganizowana w 1979 r. Jego prace były również wystawiane w Galerii Delfiny w Warszawie, na Festiwalu Sztuki w Mażejkach na Litwie oraz na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki w Gualdo Tadino we Włoszech. Jedno z jego dzieł (płaskorzeźba ceramiczna) ozdobiło księgarnię przy ul. Gagarina w Warszawie. W późniejszym okresie wspólnie z rodzicami zajmował się większością dużych realizacji plastycznych wykonywanych w rodzinnej pracowni Grześkiewiczów.

Wystawy indywidualne: Galeria przy ul. Mazowieckiej w Warszawie (1979) – ceramika, Galeria Delfiny w Warszawie - malarstwo (2003), Mażejki, Litwa - malarstwo (2005), Galeria Zadra w Warszawie - malarstwo i ceramika (2009)

Wystawy zbiorowe: Faenza (1972), Erfurt(1974), Kyoto (1975), Gualdo Tadino (1975)

Dorota Grześkiewicz

Urodziła się w 1983 r. w Poznaniu. Od najmłodszych lat pobierała nauki rysunku i ceramiki w pracowni w której się wychowywała. Ukończyła studia na Wydziale Rzeźby Akademi Sztuk Pieknych w Warszawie, Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska oraz Studio Grafiki w Warszawskiej Szkole Reklamy. Obecnie kontynuuje tradycje rodzinne, tworząc indywidualnie oraz wspólnie z siostrą Malwiną Grześkiewicz pod szyldem Grześkiewicz Design Studio.